Blind of slechtziend

/ Home / Visueel beperkt / Blind of slechtziend

of

Wanneer spreekt men van “je bent slechtziend”, of je bent “blind”? De richtlijnen! Blind of slechtziend, het is een groot verschil.

Wat is slechtziend?

Je bent slechtziend als je een gezichtsscherpte (acies visus) lager is dan normaal (60-80% of minder), het gezichtsveld is verkleind of iemand heeft bijvoorbeeld veel last van licht. Er zijn diverse vormen van slechtziendheid. Sommige mensen die slechtziend zijn kunnen niet scherp zien, anderen zien allemaal donkere vlekken, en sommige mensen kunnen alleen zien wat recht voor ze staat, maar niks aan de zijkant. Naar schatting zijn er ruim 200.000 mensen in Nederland slechtziend. In de algemene Nederlandse populatie van 55 jaar en ouder is 1,4% slechtziend en 0,5% blind. Je bent officieel slechtziend (erkend), als je minder dan 33% kan zien met beide ogen. Om slechtziendheid vast te stellen zijn ook het gezichtsveld en de verwerkingsmogelijkheden van het brein van belang. Er zijn ook richtlijnen, die stellen dat je pas slechtziend bent, als je afhankelijk wordt qua visus, van hulpmiddelen.

Oorzaken van slechtziendheid

  • Aangeboren;
  • Ouderdom;
  • Toedoen van Andere oogaandoeningen;
  • (plotselinge) hersenbeschadiging;
  • Een ongeval.

Slechtziendheid kan ook plotseling ontstaan, maar veel vaker verergeren de klachten of symptomen langzaam. Plotselinge slechtziendheid komt voor bij een netvliesloslating en een afsluiting van netvliesbloedvaten door een bloedpropje. 7 op de 10 gevallen van slechtziendheid had voorkomen kunnen worden.

Qua uitleg is het makkelijker om blindheid te omschrijven als slechtziend zijn. Bij blindheid weet je gewoon diegene ziet helemaal niet, of maar minimaal. Maar bij slechtziendheid zijn zoveel degradaties, die niet kort te omschrijven zijn. Dan nog is het bijna onmogelijk om van een bepaalde voorstelling, een beeld te maken.
Diverse aandoeningen kunnen bijdragen aan de mate van slechtziendheid. Op mijn website op pagina “oogziektes” staan diverse oogziektes gespecificeerd.

Wat is blindheid?

Het is veel makkelijker om aan een “leek” uit te leggen wat blind zijn betekent als slechtziend zijn. Want ja blind is blind, dus je ziet alleen maar zwart, dus eigenlijk niets. Dan nog zijn er verschillen. Want veel blinden kunnen nog wel licht van donker onderscheiden, schimmen zien e.d.

(Dit artikel gaat verder onder het advertentieblok)

In die zin heb je 2 categorieën blindheid

  • Maatschappelijke blindheid;
  • Totale blindheid.

In geval van maatschappelijke blindheid is er sprake van een visus van 5% (met beide ogen) of minder, dan wel minder dan 10% in combinatie met een beperkt gezichtsveld. Ofwel de persoon in kwestie kan nog wel wat waarnemen, maar niet voldoende om zonder hulpmiddelen zich voor te bewegen, dan wel zonder hulpmiddelen te functioneren, bijvoorbeeld op de werkplek.

In geval van totale blindheid is er dus sprake van 0% zicht. Deze groep is relatief klein. Er is vaker sprake van een maatschappelijke blindheid. Dit betekent dat iemand een zicht heeft van 5% of minder.

90% van alle visueel gehandicapten in de wereld woont in ontwikkelingslanden. Waarbij blindheid daar bij kinderen meestal veroorzaakt wordt door vitamine A gebrek, mazelen, conjunctivitis van de pasgeborene, rode hond of aangeboren staar. 7 op de 10 gevallen met een visuele beperking, had voorkomen kunnen worden.

Wil je meer leren over de omgang met blinden en slechtzienden? “Leren omgaan met blinden en slechtzienden”

Acceptatie!

Geheel afhankelijk van de aard van de handicap en het tijdstip waarop deze is ontstaan bestaat er een mate aan acceptatie van de handicap, ongeacht of je blind of slechtziend bent. Het kan dat de handicap van de ene op de andere dag optreedt. ’s avonds gewoon als goedziende gaan slapen en ’s morgens wakker worden en niets meer zien. Afhankelijk van wanneer en hoe, zal geen enkele persoon met een (visuele) handicap zijn of haar beperking volledig kunnen accepteren zoals deze is, gevoed door de mogelijkheden van de omgeving. Misschien voor een heel groot gedeelte, maar nooit volledig. Ook omdat je toch omgaat met mensen die goedziend zijn en dus wel alles kunnen. Acceptatie kan op latere leeftijd door bepaalde redenen weer opspelen. Maar dan is het de kunst, om er mee te leren omgaan. Daar zit een groot omslagpunt in, hoe je in het leven staat. “ik ben blind/slechtziend, dus laat mij maar, ik leef m’n eigen leven”. Maar natuurlijk zijn er ook velen die zich “gewoon” vol in het normale leven storten, zoveel mogelijk genieten, ondanks de beperking.

Blind of slechtziend door de jaren heen

Vanaf de Middeleeuwen tot het einde van de 17e eeuw is de blinde hetzij een verschoppeling of een begenadigde die materiële steun verdient vanwege zijn verbondenheid tot God. In ontwikkelingslanden zijn mensen met een handicap een schande voor de familie. In het midden van de 18e eeuw komt het ‘blinde’ kind in the picture te staan onder invloed van de encyclopedisten die de mens een nieuwe opgave maken.

(Dit artikel gaat verder onder het advertentieblok)

Blinden werden lang bijvoorbeeld op kermissen belachelijk gemaakt, omdat de nadruk bij de ontwikkeling van andere zintuigen lag. In 1784 stichtte Haüy de eerste klas voor twaalf blinde kinderen. Toch duurde het nog lang voordat het recht op opvoeding bespreekbaar werd en sociaal-politieke betekenis verwierf vooral door de in onwetendheid levende blinde kon worden ‘vermenselijkt’. Ook de groeiende invloed van de katholieke kerk voor de gehandicapte en zwakke mens lag mede ten grondslag aan het idee, dat de persoon met een visuele beperking een zelfstandige mens onder de mensen moest worden.

Eerste onderwijsinstellingen

Einde 18e, begin 19e eeuw ontstonden de eerste onderwijsinstellingen voor blinden. De echte mijlpaal in de maatschappelijke integratie voor blinden is de uitvinding van het brailleschrift door Louis Braille (1809-1852). Pas in 1878 werd het erkend voor veralgemeend gebruik. Slechtzienden raken veel moeilijker geïntegreerd, het duurt tot de jaren dertig van de 20e eeuw voordat zij aangepast onderwijs kregen.

Terwijl in de 20e eeuw het mensbeeld en het onderwijs sterk evolueerden, bleef de erkenning van en de waardering voor de persoon met een visuele beperking achter. Ook in de 21ste eeuw is er nog relatief weinig infrastructuur, hoewel er wordt gewerkt aan geïntegreerd onderwijs en zelfs inclusief onderwijs, aangepaste bibliotheken of afdelingen binnen de openbare bibliotheken, mogelijkheden om het openbaar vervoer te gebruiken. Dit is moeilijk omdat personen met een visuele beperking vaak ook nog een andere handicap hebben, dus meervoudige zijn gehandicapt, met een auditieve of motorische beperking.

Integratie

Vanaf de jaren ’60 – ’70 van de vorige eeuw is de integratie van visueel beperkten goed op gang gekomen, mede gestalte gegeven door duidelijkere wetgeving, richtlijnen, maar zeker ook door nieuwe technologieën, die het mogelijk maken, mensen met een handicap beter te betrekken in de samenleving. Eind jaren ’80 van de vorige eeuw werd ook de integratie van leerlingen met een visuele beperking op gewone scholen ingezet. Inmiddels is de regel dat leerlingen met een visuele beperking naar gewone onderwijs gaan, tenzij er een meervoudige handicap of een andere uitzonderlijke achtergrond speelt.

(Dit artikel gaat verder onder het advertentieblok)

Inmiddels leven we in een participatiesamenleving, waarvoor nieuwe regels en wetten zijn opgesteld. In beginsel een zeer goede opzet, maar niet doeltreffend genoeg. Voornamelijk door de onwetendheid van de ziende mens. Mensen zonder enige beperking staan niet stil bij hoe het ook zou kunnen zijn. Dat iemand goed kan zien is een te groot automatisch aangenomen gegeven. Lees meer over de waarde van de participatiewet op deze website.

Top

By continuing to use the site, you agree to the use of cookies. more information

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close